Wyłączenie pracownika na podstawie art. 24 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 130 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej

Abstrakt

Przedmiot badań: Autorka uczyniła przedmiotem badań instytucję wyłączenia pracownika w postępowaniu jurysdykcyjnym (ogólnym i podatkowym) w sytuacji, gdy pracownik organu brał wcześniej udział w wydaniu zaskarżonej decyzji. Przesłankę wyłączenia pracownika w ta­kich przypadkach formułuje art. 24 § 1 pkt 5 Kpa oraz art. 130 § 1 pkt 6 Op. Spośród wszystkich podstaw wyłączenia pracownika analizowana przesłanka wywołuje najwięcej wątpliwości oraz sporów w judykaturze i piśmiennictwie.

Cel badawczy: Zasadnicza wątpliwość, na którą autorka poszukuje odpowiedzi, sprowadza się do pytania: czy w świetle art. 24 § 1 pkt 5 Kpa oraz art. 130 § 1 pkt 6 Op. pracownik organu administracji publicznej I instancji podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie, w której organ II instancji uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpa­trzenia organowi I instancji, bądź też czy podlega on wyłączeniu po uchyleniu decyzji przez WSA i przekazaniu przez sąd sprawy do ponownego rozpoznania organowi administracji? Analizowa­ny problem ma istotne znaczenie z punktu widzenia praktyki stosowania prawa. Konsekwencje prawne wydania decyzji administracyjnej przez pracownika podlegającego wyłączeniu są daleko idące. Prowadzą one do uchylenia decyzji w postępowaniu sądowoadministracyjnym przez WSA bądź wzruszenia decyzji w trybie nadzwyczajnym wznowienia postępowania.

Metoda badawcza: W pracy zastosowano metodę dogmatyczną oraz (posiłkowo) komparaty­styczną, a także historyczną oraz socjologiczną.1

Wnioski: Przeprowadzone w pracy rozważania prowadzą do konkluzji, że wyłączenie pracowni­ka na podstawie art. 24 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 130 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej powinno mieć miejsce w każdym przypadku, gdy sprawa ponownie trafia do danego organu po uchyleniu jego decyzji przez organ odwoławczy bądź sąd administracyjny.